Wie Sie Ihr Fitnessstudio von der Steuer absetzen

Wer aus medizinischen Gründen Sport treibt, kann unter bestimmten Voraussetzungen die Kosten für das Fitnessstudio steuerlich geltend machen – als sogenannte außergewöhnliche Belastungen. Entscheidend sind zwei Voraussetzungen.

1. Ärztliche Notwendigkeit und amtsärztliches Attest

Das Training muss zur Linderung oder Heilung einer Krankheit medizinisch notwendig sein – zum Beispiel bei Rückenproblemen oder einem Bandscheibenvorfall. Dafür ist ein Attest des Amtsarztes erforderlich, das vor Vertragsabschluss mit dem Fitnessstudio vorliegen muss.

Ablauf:

• Hausarzt stellt eine erste Bescheinigung aus.
• Auf dieser Basis erfolgt eine Untersuchung durch den Amtsarzt.
• Nur bei Bestätigung wird das amtsärztliche Attest erstellt.

2. Medizinisch betreutes Training

Das Training muss unter Anleitung eines Arztes, Heilpraktikers oder einer entsprechend qualifizierten Person erfolgen. Diese muss eine Einzelverordnung ausstellen und die Durchführung medizinisch überwachen.

Was gilt nicht?

• Beiträge sind nicht absetzbar, wenn das Studio nur allgemein der Fitness dient.
• Auch dann nicht, wenn die Mitgliedschaft Voraussetzung für ein medizinisches Training ist, das in einem Studio stattfindet.

Einschränkungen durch die zumutbare Belastung

Außergewöhnliche Belastungen wirken sich steuerlich erst aus, wenn sie die sogenannte zumutbare Eigenbelastung überschreiten. Diese hängt vom Einkommen, Familienstand und der Kinderzahl ab. Berechnen kann man sie z. B. auf den Seiten der Oberfinanzdirektion Niedersachsen.

Aktuelle Urteile

Urteil FG Köln (30.01.2019, 7 K 2297/17):
Allein die ärztliche Empfehlung eines Aufbautrainings reicht nicht – erforderlich ist eine konkrete, individuelle Therapieanordnung.

BFH-Urteil (21.11.2024, VI R 1/23):
Selbst wenn eine medizinisch verordnete Maßnahme (z. B. Wassergymnastik) in einem Fitnessstudio stattfindet, sind die Mitgliedsbeiträge nicht abziehbar, wenn das Studio weitere Freizeitangebote bereitstellt. Entscheidend ist, dass die Nutzung des Studios auf freiwilliger Entscheidung basiert und nicht zwingend medizinisch notwendig ist.

Wie Sie Ihr Fitnessstudio von der Steuer absetzen

Kto może ubiegać się o zwrot kosztów leczenia jako wydatków nadzwyczajnych?

Każdy, kto może udokumentować koszty leczenia, może je również uwzględnić w zeznaniu podatkowym. W tym celu potrzebny jest paragon, faktura, a w niektórych przypadkach zaświadczenie lekarskie. Nie ma znaczenia, czy wydatek dotyczy własnej choroby, choroby małżonka czy dziecka, na które przysługuje zasiłek rodzinny. Liczy się data zapłaty rachunku, a nie data jego wymagalności.

Kto może ubiegać się o zwrot kosztów leczenia jako wydatków nadzwyczajnych?

Czy koszty diety przy celiakii można odliczyć od podatku?

Zgodnie z obowiązującym prawem dodatkowe koszty diety bezglutenowej przy celiakii nie mogą być odliczane od podatku jako nadzwyczajne obciążenia. Tak orzekł Federalny Trybunał Finansowy (BFH) w 2021 roku. Nawet jeśli dieta zastępuje leczenie farmakologiczne, możliwość odliczenia podatkowego jest wykluczona. Zgodnie z § 33 ust. 2 zdanie 3 EStG koszty diety, takiej jak wymagana przy celiakii, nie są uznawane za nadzwyczajne wydatki, ponieważ zastępują one zwykłe artykuły spożywcze, które są potrzebne wszystkim podatnikom (decyzja BFH z dnia 4.11.2021, VI R 48/18).

Aktualny stan skargi konstytucyjnej

Od tego wyroku wniesiono skargę konstytucyjną (sygn. akt 2 BvR 1554/23). Federalny Trybunał Konstytucyjny sprawdza obecnie, czy obowiązujące przepisy ustawy o podatku dochodowym są zgodne z konstytucją. Ewentualna decyzja może mieć wpływ na wielu podatników stosujących diety medyczne.

Inne otwarte kwestie dotyczące kosztów leczenia

Oprócz kwestii odliczenia kosztów diety dyskutuje się również o pomniejszeniu kosztów leczenia o dopuszczalne obciążenie własne. W innym postępowaniu (sygn. akt 2 BvR 1579/22) Federalny Trybunał Konstytucyjny bada, czy dotychczasowa praktyka obciążenia własnego jest zgodna z prawem, po tym jak BFH uznał to pomniejszenie za dopuszczalne w wyroku z 2021 roku (decyzja BFH z dnia 1.9.2021, VI R 18/19).

Wniosek: Obecnie dodatkowe koszty diety przy celiakii nie podlegają odliczeniu. Jednakże podatnicy, których to dotyczy, mogą liczyć na decyzję Federalnego Trybunału Konstytucyjnego, który może ponownie ocenić możliwość odliczenia.

Czy koszty diety przy celiakii można odliczyć od podatku?

Was kann ich als Krankheitskosten absetzen?

Krankheitskosten können unbegrenzt als außergewöhnliche Belastungen in der Steuererklärung abgesetzt werden. Das Finanzamt zieht jedoch eine zumutbare Eigenbelastung ab, die je nach Einkommen, Familienstand und Kinderzahl zwischen 1 % und 7 % des Jahreseinkommens liegt. Erstattungen durch Krankenkassen oder Versicherungen müssen von den Ausgaben abgezogen werden.

Absetzbare Krankheitskosten:

• Ärztliche Behandlung
• Heilbäder, Krankengymnastik
• Pflegeleistungen
• Heilpraktiker oder Homöopath
• Medikamente und Zuzahlungen in der Apotheke
• Medizinische Hilfsmittel
• Krankenhausaufenthalte
• Fahrtkosten zum Arzt, Krankenhaus, Krankengymnastik etc.

Fahrtkosten:

• Öffentliche Verkehrsmittel: Die tatsächlichen Kosten können abgesetzt werden, Fahrkarten sollten aufbewahrt werden.
• Eigenes Auto: Eine Pauschale von 0,30 Euro pro Kilometer kann angesetzt werden.

Auch Kosten für Zahnersatz oder eine medizinisch verordnete Kur sind absetzbar. Nicht absetzbar sind Ausgaben für Krankenbesuche oder vorbeugende Maßnahmen wie Diäten oder Massagen zur Entspannung.

Bonusprogramme und Erstattungen

Viele gesetzliche Krankenkassen bieten Bonusprogramme nach § 65a SGB V für gesundheitsbewusstes Verhalten an. Diese Bonuszahlungen mindern den Sonderausgabenabzug für Krankenversicherungsbeiträge nicht, da sie keine Beitragsrückerstattungen darstellen (BFH-Urteil vom 1.6.2016, X R 17/15; BFH-Urteil vom 6.5.2020, X R 16/18).

Beispiele sind Prämien für Vorsorgeuntersuchungen, Impfungen oder sportliche Aktivitäten. Boni für familienversicherte Mitglieder werden dem Hauptversicherten zugerechnet.

Abgrenzung von Beitragsrückerstattungen (BMF-Schreiben vom 16.12.2021)

• Beitragsrückerstattungen mindern den Sonderausgabenabzug, z. B. Prämien nach § 53 SGB V für die Teilnahme an hausarztzentrierter Versorgung.
• Bonuszahlungen für Maßnahmen außerhalb des Basiskrankenversicherungsschutzes, wie Osteopathie oder Mitgliedschaften in Fitnessstudios, gelten nicht als Rückerstattungen und mindern den Sonderausgabenabzug nicht.

Tipps:

1. Bonuszahlungen bis 150 Euro pro Person mindern den Sonderausgabenabzug nicht. Übersteigt der Bonus diesen Betrag, muss der überschreitende Anteil als Beitragsrückerstattung angerechnet werden.
2. Prüfen Sie den Steuerbescheid: Manchmal werden Bonusprogramme von der Krankenkasse nicht korrekt gemeldet. Kontrollieren Sie daher die angesetzten Werte.
3. Private Krankenversicherung: Bonuszahlungen von privaten Krankenversicherungen zur Förderung kostenbewussten Verhaltens mindern den Sonderausgabenabzug, wenn sie unabhängig von entstandenem finanziellen Aufwand gezahlt werden.

Bonusleistungen der Krankenkasse ab 2025

Ab dem 1. Januar 2025 gilt: Bonuszahlungen bis 150 Euro jährlich (nach § 65a SGB V) mindern den Sonderausgabenabzug nicht.

Nur der übersteigende Betrag gilt als Beitragsrückerstattung und ist auf die Sonderausgaben anzurechnen.

Ein Nachweis ist möglich, dass auch der Mehrbetrag nicht als Erstattung, sondern z. B. für Gesundheitsmaßnahmen gezahlt wurde (§ 10 Abs. 2b EStG).

Was kann ich als Krankheitskosten absetzen?

Jak muszę udokumentować koszty leczenia?

Musisz udokumentować wydatki na leki, środki lecznicze i inne koszty leczenia za pomocą dowodów. Ponadto urząd skarbowy wymaga, abyś mógł udowodnić, że przyjmowanie leków lub leczenie było medycznie konieczne. Zazwyczaj potrzebujesz do tego recepty lekarskiej. W przypadku choroby przewlekłej zazwyczaj wystarczy jednorazowe przedstawienie zaświadczenia. Jeśli okulista przepisał Ci okulary, potwierdzenie od optyka wystarczy, aby uzasadnić konieczność wydatków na kolejne okulary.

W niektórych przypadkach konieczność medyczna musi być potwierdzona zaświadczeniem lekarza urzędowego lub zaświadczeniem Służby Medycznej Kas Chorych. Ważne jest, aby uzyskać to potwierdzenie przed rozpoczęciem leczenia lub zakupem środka leczniczego. Ten rygorystyczny dowód jest wymagany w następujących przypadkach:

• kąpielisko lub kuracja; w przypadku kuracji zapobiegawczej należy również potwierdzić ryzyko choroby, której kuracja ma zapobiec, w przypadku kuracji klimatycznej należy potwierdzić medycznie wskazane miejsce kuracji i przewidywany czas trwania kuracji,
• leczenie psychoterapeutyczne,
• medycznie konieczne zakwaterowanie poza domem dziecka podatnika cierpiącego na dysleksję lub inne niepełnosprawności,
• konieczność opieki nad podatnikiem przez osobę towarzyszącą, o ile nie wynika to już z legitymacji osoby ciężko niepełnosprawnej,
• medyczne środki pomocnicze, które są uważane za ogólne przedmioty codziennego użytku,
• metody leczenia nieuznawane naukowo, takie jak terapie komórkami świeżymi i suchymi, tlenowe, chelatacyjne i autologiczne.

Jak muszę udokumentować koszty leczenia?

Czy mogę również odliczyć od podatku leki nie na receptę?

Wydatki na leki są odliczane jako koszty nadzwyczajne, jeśli zostały przepisane przez lekarza lub uzdrowiciela.

Wiele leków, które nie są na receptę, znajduje się na tzw. liście negatywnej, co oznacza, że lekarz nie może ich przepisać na koszt kasy chorych (leki bagatelne). Takie leki są często kupowane bez recepty na własny koszt w ramach samoleczenia, ale często urząd skarbowy odmawia ich uznania podatkowego.

Jednak także leki i środki lecznicze, które nie są na receptę, mogą być odliczane jako koszty nadzwyczajne, jeśli ich zakup jest medycznie uzasadniony. Ma to miejsce, gdy lekarz przepisuje leki na receptę prywatną.

Czy mogę również odliczyć od podatku leki nie na receptę?

Kiedy koszty alternatywnych metod leczenia podlegają odliczeniu?

Alternatywne metody leczenia to procedury lecznicze, które nie są jeszcze powszechnie uznawane naukowo. Dotyczy to na przykład terapii komórkami świeżymi i suchymi, terapii tlenowej, chelatowej i autologicznej, terapii ozonowej, metody ajurwedyjskiej, spożywania mleka klaczy w przypadku zapalenia wątroby, terapii polem magnetycznym, terapii delfinami itp.

Wydatki na takie alternatywne metody leczenia można również odliczyć jako koszty leczenia w ramach kosztów nadzwyczajnych - jednak pod następującym warunkiem: Należy udowodnić medyczną konieczność leczenia za pomocą zaświadczenia od lekarza urzędowego lub zaświadczenia Służby Medycznej kas chorych i uzyskać to zaświadczenie przed rozpoczęciem leczenia. Podstawą prawną jest § 33 ust. 4 EStG oraz § 64 ust. 1 EStDV.

Kiedy koszty alternatywnych metod leczenia podlegają odliczeniu?

Jak uwzględnia się koszty przebudowy związanej z niepełnosprawnością?

Osoby, które nagle doznały niepełnosprawności i chcą dalej mieszkać w swoim dotychczasowym otoczeniu, często muszą przeprowadzić znaczne prace adaptacyjne w mieszkaniu lub domu. Koszty przystosowania mieszkania do potrzeb osób niepełnosprawnych mogą być odliczone jako nadzwyczajne obciążenia zgodnie z § 33 EStG, przy czym urząd skarbowy uwzględnia dopuszczalne obciążenie.

Dotyczy to zarówno prac budowlanych związanych z niepełnosprawnością w istniejącym budynku, jak i przy budowie nowego domu. Zgodnie z nowym stanowiskiem Federalnego Trybunału Finansowego nie ma znaczenia, "czy dodatkowe koszty wynikające z choroby lub niepełnosprawności powstają w ramach budowy nowego domu, modernizacji starego budynku czy przebudowy już użytkowanego domu lub mieszkania" (wyrok BFH z 24.2.2011, BStBl. 2011 II s. 1012).

Dotowane są na przykład budowa rampy dla wózków inwalidzkich, stworzenie bezbarierowego wejścia do domu, urządzenie łazienki przystosowanej dla osób niepełnosprawnych, przekształcenie pokoju na parterze w sypialnię, poszerzenie drzwi dla wózków inwalidzkich itp.

Wydatki na dostosowanie mieszkania do potrzeb osób niepełnosprawnych nie są pokrywane przez ryczałt dla osób niepełnosprawnych, ponieważ obejmuje on jedynie bieżące i typowe dodatkowe wydatki osoby niepełnosprawnej. Wydatki te mogą być dodatkowo odliczone.

Zgodnie z nowym stanowiskiem Federalnego Trybunału Finansowego urząd skarbowy nie może już odmówić uznania kosztów budowy z argumentem, że uzyskują Państwo w ten sposób wartość wzajemną. Nie jest również już uzasadniony argument, że prace budowlane są korzystne nie tylko dla osób niepełnosprawnych, ale także dla osób pełnosprawnych, a zatem stanowią korzyść rynkową.

Obecnie Federalny Trybunał Finansowy niestety orzekł, że wydatki na utworzenie ścieżki przystosowanej dla wózków inwalidzkich w ogrodzie domu jednorodzinnego nie są konieczne, jeśli po drugiej stronie domu znajduje się taras, do którego można dotrzeć na wózku inwalidzkim. W związku z tym wydatki te nie mogą być odliczone jako nadzwyczajne obciążenia. Niemniej jednak koszty robocizny można odliczyć jako usługi rzemieślnicze w wysokości 20 procent (maksymalnie 1.200 Euro) od podatku (wyrok BFH z 26.10.2022, VI R 25/20, BStBl 2023 II s. 372).

Jak uwzględnia się koszty przebudowy związanej z niepełnosprawnością?

Co mogą osoby niepełnosprawne odliczyć jako koszty dojazdu?

Osoby niepełnosprawne mogą odliczyć wydatki na przejazdy prywatne w „odpowiednim zakresie” jako koszty nadzwyczajne ogólnego rodzaju zgodnie z § 33 EStG. Ta interesująca ulga podatkowa jest przyznawana dodatkowo do ulgi podatkowej dla osób niepełnosprawnych. Zakres ulgi podatkowej zależy jednak od rodzaju i stopnia niepełnosprawności. Wyróżnia się dwie grupy:

• Osoby z stopniem niepełnosprawności od 80 lub z stopniem niepełnosprawności od 70 i oznaczeniem „G”.
• Osoby z oznaczeniem „aG”, z oznaczeniem „Bl”, z oznaczeniem „TBl” lub z oznaczeniem „H”.

Dzięki „ustawie o ulgach podatkowych dla osób niepełnosprawnych” od 1.1.2021 r. dla wyżej wymienionych osób wprowadzono ustawową ryczałtową stawkę na koszty przejazdów związanych z niepełnosprawnością: Wynosi ona dla

• pierwszej grupy: 900 Euro,
• drugiej grupy: 4.500 Euro.

Od tych kwot ryczałtowych urząd skarbowy odlicza dopuszczalne obciążenie (§ 33 ust. 2a EStG).

Do grupy 2 należą - oprócz osób z oznaczeniami „aG”, „Bl” i „H” - również osoby z oznaczeniem „TBl” (głuchoniewidomi). To oznaczenie zostało wprowadzone w 2017 r. w prawie socjalnym, aby podkreślić równouprawnienie z oznaczeniem „Bl”. Rozszerzenie ma charakter deklaratywny, ponieważ osoby z oznaczeniem „Bl” i/lub oznaczeniem „TBl” zawsze otrzymują również oznaczenie „H”.

• Poza tymi ryczałtami na koszty przejazdów nie powinny być uwzględniane żadne inne koszty przejazdów związane z niepełnosprawnością ani koszty pojazdu jako koszty nadzwyczajne.
• Jeśli zostanie wykorzystana wyższa ryczałtowa stawka 4.500 Euro, nie można dodatkowo ubiegać się o ryczałtową stawkę 900 Euro.
• W celu udowodnienia spełnienia warunków uprawniających do ryczałtu na koszty przejazdów związanych z niepełnosprawnością oraz ulg podatkowych dla osób niepełnosprawnych zgodnie z § 33b EStG mają obowiązywać jednolite przepisy. Obejmuje to również zrównanie oznaczenia „H” z poziomami opieki 4 i 5. Nie przewiduje się również żadnych odstępstw od status quo w zakresie ograniczeń kręgu osób uprawnionych. Ma to zostać wyjaśnione poprzez uzupełnienie § 64 EStDV i bezpośrednie odniesienie do § 65 EStDV. W § 65 EStDV szczegółowo uregulowano dowody niepełnosprawności.

Co mogą osoby niepełnosprawne odliczyć jako koszty dojazdu?

Wie werden Kosten für Heimunterbringung berücksichtigt?

Bei Unterbringung wegen Pflegebedürftigkeit in einem Pflegeheim, Altenpflegeheim oder in der Pflegeabteilung eines Altenheims oder Wohnstifts sind die hohen Kosten erfreulicherweise als außergewöhnliche Belastungen absetzbar.

Zu den abzugsfähigen Aufwendungen gehören nicht nur die Kosten für medizinische Leistungen und Pflege, sondern auch die Kosten für Unterkunft und Verpflegung. Denn die Aufwendungen für die Heimunterbringung stellen insgesamt Krankheitskosten dar.

Die abzugsfähigen Kosten sind jedoch zu kürzen um

• das Pflegegeld aus der gesetzlichen oder einer privaten Pflegeversicherung.
• die Haushaltsersparnis, sofern der Haushalt aufgelöst wird. Die Haushaltsersparnis beträgt im Jahre 2025 pro Monat 1.008 Euro und pro Tag 33,60 Euro.
• die zumutbare Belastung, die sich nach Ihrem Familienstand und Einkommen richtet und zwischen 1 und 7 % beträgt.

Hinweis: Wenn ältere Menschen in ein "normales" Altenheim umsiedeln, sind die Heimkosten steuerlich leider nicht absetzbar. In diesem Fall zählen die Unterbringungskosten zu den Kosten der Lebensführung. Falls jedoch später Pflegebedürftigkeit eintritt, können ab diesem Zeitpunkt die Heim- und Pflegekosten in voller Höhe als außergewöhnliche Belastungen abgesetzt werden, wobei das Finanzamt eine zumutbare Belastung anrechnet (BMF-Schreiben vom 20.1.2003, BStBl. 2003 I S. 89).

Wie werden Kosten für Heimunterbringung berücksichtigt?

Jakie znaczenie ma zaświadczenie od lekarza urzędowego?

Ocena, czy wydatki służą leczeniu lub złagodzeniu choroby i są tym samym odliczane od podatku, czy też są przeznaczone na ogólną profilaktykę i utrzymanie zdrowia i w związku z tym nie mogą być odliczone od podatku, jest dla urzędników skarbowych trudna.

W każdym razie urzędnicy skarbowi nie posiadają wiedzy fachowej, aby obiektywnie ocenić wskazania medyczne. Dlatego w niektórych przypadkach wymagają zaświadczenia od lekarza urzędowego lub służby medycznej kas chorych, z którego jednoznacznie wynika choroba i wskazania medyczne. Zaświadczenie to musi być koniecznie uzyskane przed rozpoczęciem leczenia. Na tych dwóch przeszkodach poległo już wielu uczciwych obywateli, którzy musieli pokryć często wysokie koszty leczenia z własnej kieszeni.

Przypadki, w których należy uzyskać i przedłożyć urzędowi skarbowemu zaświadczenie od lekarza urzędowego lub służby medycznej kas chorych, są wyraźnie określone w ustawie (§ 64 ust. 1 nr 2 EStDV):

• kąpielisko lub kuracja; w przypadku kuracji profilaktycznej należy również poświadczyć ryzyko choroby, której zapobieżenie ma na celu kuracja, w przypadku kuracji klimatycznej należy poświadczyć medycznie wskazane miejsce kuracji i przewidywany czas trwania kuracji,
• leczenie psychoterapeutyczne,
• medycznie konieczne zakwaterowanie poza miejscem zamieszkania dziecka podatnika cierpiącego na dysleksję lub inne niepełnosprawności,
• konieczność opieki nad podatnikiem przez osobę towarzyszącą, o ile nie wynika to już z legitymacji osoby ciężko niepełnosprawnej,
• środki medyczne, które są uważane za przedmioty codziennego użytku,
• metody leczenia nieuznawane naukowo, takie jak leczenie świeżymi i suchymi komórkami, terapia tlenowa, chelatowa i autologiczna.

W innych przypadkach urząd skarbowy musi uznać złożone koszty i nie może żądać zaświadczenia od lekarza urzędowego. Wydatki na leczenie eurytmią leczniczą można odliczyć jako koszty nadzwyczajne zgodnie z § 33 EStG. Nie jest wymagane przedstawienie zaświadczenia od lekarza urzędowego, wystarczy zalecenie lekarza rodzinnego. Eurytmia lecznicza nie jest metodą nieuznawaną naukowo, lecz jako część antropozofii jest uznawana w prawie o ustawowych ubezpieczeniach zdrowotnych jako szczególna metoda terapeutyczna (wyrok BFH z 26.2.2014, VI R 27/13).

Federalny Trybunał Finansowy niedawno orzekł, że koszty liposukcji w leczeniu obrzęku lipidowego podlegają odliczeniu podatkowemu. Od 2016 roku wydatki te mogą być co do zasady uwzględniane jako koszty nadzwyczajne nawet bez konieczności uzyskania przed operacją opinii lekarza urzędowego lub zaświadczenia lekarskiego służby medycznej ubezpieczenia zdrowotnego (wyrok BFH z 23.3.2023, VI R 39/20)

Jakie znaczenie ma zaświadczenie od lekarza urzędowego?

Koszty liposukcji podlegają odliczeniu od podatku?

Odsysanie tłuszczu jest ogólnie uważane za zabieg kosmetyczny i upiększający. Pod względem podatkowym oznacza to, że koszty z tym związane nie są uznawane za koszty leczenia w ramach nadzwyczajnych obciążeń. Jednak takie zabiegi nie zawsze są wykonywane w celach estetycznych, ale często również z powodów medycznych.

Odsysanie tłuszczu (liposukcja) w leczeniu obrzęku lipidowego to operacja polegająca na odsysaniu komórek tłuszczowych z określonych miejsc pod skórą za pomocą kaniul. Obrzęk lipidowy to zaburzenie rozmieszczenia tkanki tłuszczowej, które występuje głównie w okolicach ud, pośladków i bioder, po wewnętrznej stronie kolan i łydek. Choroba ta jest lepiej znana jako zjawisko bryczesów lub nogi kolumnowe. Pytanie brzmi, czy liposukcja jest zawsze traktowana jako zabieg kosmetyczny (uznawany podatkowo), czy też może być również medycznie koniecznym leczeniem, którego koszty można uznać podatkowo.

Sąd Finansowy Badenia-Wirtembergia nie uznał kosztów liposukcji w leczeniu obrzęku lipidowego nóg i ramion za nadzwyczajne obciążenie, ponieważ liposukcja jest metodą leczenia naukowo nieuznaną. Takie koszty leczenia można odliczyć tylko wtedy, gdy medyczna konieczność zostanie potwierdzona zaświadczeniem lekarskim. W tym przypadku tak nie było (FG Badenia-Wirtembergia z 4.2.2013, 10 K 542/12).

Obecnie Federalny Trybunał Finansowy odrzucił stanowisko sądu finansowego, że liposukcja nie jest naukowo uznaną metodą leczenia. Brakowało logicznej, racjonalnej oceny dowodów. "Jeżeli sąd finansowy nie posiada wymaganej wiedzy fachowej do oceny naukowego uznania, należy zasięgnąć opinii biegłego" (wyrok BFH z 26.6.2014, VI R 51/13).

Pytanie brzmi więc, czy liposukcja jest naukowo uznaną metodą leczenia obrzęku lipidowego.

Zgodnie z opinią BFH metoda leczenia jest naukowo uznana, "jeśli jakość i skuteczność odpowiadają ogólnie uznanym standardom wiedzy medycznej. Przyjmuje się to, gdy zdecydowana większość odpowiednich specjalistów (lekarzy, naukowców) popiera metodę leczenia i istnieje konsensus co do celowości terapii. Zazwyczaj wymaga to, aby można było przedstawić wiarygodne, naukowo weryfikowalne stwierdzenia dotyczące jakości i skuteczności metody. Sukces musi wynikać z naukowo poprawnie przeprowadzonych badań dotyczących liczby leczonych przypadków i skuteczności metody. Terapia musi być skuteczna w wystarczającej liczbie przypadków, aby można było ją bezpiecznie ocenić" (wyrok BFH z 26.6.2014, VI R 51/13).

Z decyzji można wywnioskować, że BFH chce uznać koszty leczenia jako nadzwyczajne obciążenia. Sąd finansowy musi teraz dokładnie ustalić, czy liposukcja jest naukowo uznaną metodą. Problem tej metody leczenia polega na tym, że często jest mylona z czysto kosmetyczną operacją. Dlatego w podobnych przypadkach zaleca się złożenie odwołania od odmownej decyzji podatkowej i powołanie się na wyrok BFH.

Koszty liposukcji podlegają odliczeniu od podatku?