Kto może ubiegać się o zwrot kosztów leczenia jako wydatków nadzwyczajnych?

Każdy, kto może udowodnić koszty leczenia, może je również uwzględnić w zeznaniu podatkowym. W tym celu potrzebny jest paragon, faktura, a w niektórych przypadkach zaświadczenie lekarskie. Nie ma znaczenia, czy wydatek dotyczy własnej choroby, choroby małżonka czy dziecka, na które przysługuje zasiłek rodzinny. Liczy się data zapłaty rachunku, a nie data jego wymagalności.

(2023): Kto może ubiegać się o zwrot kosztów leczenia jako wydatków nadzwyczajnych?

Co mogę odliczyć jako koszty leczenia?

Jako koszty leczenia możesz odliczyć wszystkie wydatki poniesione w związku z chorobą. Możesz je wpisać w swojej deklaracji podatkowej jako wydatki nadzwyczajne w nieograniczonej wysokości.

Urząd skarbowy automatycznie odejmuje znośne obciążenie własne, które zależy od Twojego dochodu, stanu cywilnego i liczby dzieci. To obciążenie wynosi od jednego do siedmiu procent rocznego dochodu i jest uwzględniane przy wszystkich ogólnych wydatkach nadzwyczajnych, do których należą również koszty leczenia.

Do wydatków, które możesz zgłosić jako koszty leczenia, należą:

• leczenie lekarskie
• sanatoria, fizjoterapia itp.
• usługi opiekuńcze
• leczenie u naturopaty lub homeopaty
• leki
• dopłaty w aptece
• środki medyczne
• pobyt w szpitalu
• dojazdy do lekarza, szpitala, na fizjoterapię itp.

Koszty dojazdu: Jeśli dojeżdżasz do lekarza transportem publicznym, możesz odliczyć rzeczywiste koszty, więc zachowaj bilety (bilet, bilet kolejowy). Jeśli jednak jeździsz samochodem, możesz odliczyć ryczałt w wysokości 0,30 Euro za kilometr.

Możesz również zgłosić koszty protezy dentystycznej lub kuracji. Nie dotyczy to jednak wydatków na wizyty u chorych lub działania zapobiegawcze, takie jak dieta czy masaż pleców dla relaksu.

Odwrotnie, musisz również odliczyć zwroty lub dopłaty od kasy chorych, ubezpieczenia emerytalnego lub wypadkowego od swoich wydatków, zanim wpiszesz je w deklaracji podatkowej. Nie musisz jednak uwzględniać płatności z ubezpieczenia na wypadek choroby.

(2023): Co mogę odliczyć jako koszty leczenia?

Jak muszę udokumentować koszty leczenia?

Musisz udokumentować wydatki na leki, środki lecznicze i inne koszty leczenia za pomocą dowodów. Ponadto urząd skarbowy wymaga, abyś mógł udowodnić, że przyjmowanie leków lub leczenie było medycznie konieczne. W tym celu zazwyczaj potrzebujesz recepty lekarskiej. W przypadku choroby przewlekłej zazwyczaj wystarczy jednorazowe przedstawienie zaświadczenia. Jeśli okulista przepisał Ci okulary, potwierdzenie od optyka wystarczy, aby uzasadnić konieczność wydatków na kolejne okulary.

W niektórych przypadkach konieczność medyczna musi być potwierdzona zaświadczeniem lekarza urzędowego lub zaświadczeniem Medycznej Służby Ubezpieczeń Zdrowotnych. Ważne jest, aby uzyskać to potwierdzenie przed rozpoczęciem leczenia lub przed zakupem środka leczniczego. Ten rygorystyczny dowód jest wymagany w następujących przypadkach:

• kąpiele lecznicze lub kuracje; w przypadku kuracji zapobiegawczej należy również potwierdzić ryzyko choroby, której kuracja ma zapobiec, w przypadku kuracji klimatycznej należy potwierdzić medycznie wskazane miejsce kuracji i przewidywany czas trwania kuracji,
• leczenie psychoterapeutyczne,
• medycznie konieczne zakwaterowanie poza miejscem zamieszkania dziecka podatnika cierpiącego na dysleksję lub inną niepełnosprawność,
• konieczność opieki nad podatnikiem przez osobę towarzyszącą, o ile nie wynika to już z legitymacji osoby ciężko niepełnosprawnej,
• medyczne środki pomocnicze, które są uważane za ogólne przedmioty codziennego użytku,
• naukowo nieuznane metody leczenia, takie jak terapie komórkami świeżymi i suchymi, terapie tlenowe, chelatacyjne i autologiczne.

(2023): Jak muszę udokumentować koszty leczenia?

Czy mogę również odliczyć od podatku leki nie na receptę?

Wydatki na leki są odliczane jako koszty nadzwyczajne, jeśli zostały przepisane przez lekarza lub uzdrowiciela.

Wiele leków, które nie są na receptę, znajduje się na tzw. liście negatywnej, co oznacza, że lekarz nie może ich przepisać na koszt kasy chorych (leki bagatelne). Takie leki są często kupowane bez recepty na własny rachunek w ramach samoleczenia, ale często urząd skarbowy odmawia ich uznania podatkowego.

Jednak także leki i środki lecznicze, które nie są na receptę, mogą być odliczane jako koszty nadzwyczajne, jeśli ich zakup jest medycznie uzasadniony. Ma to miejsce, gdy lekarz przepisuje leki na receptę prywatną.

(2023): Czy mogę również odliczyć od podatku leki nie na receptę?

Kiedy koszty alternatywnych metod leczenia podlegają odliczeniu?

Alternatywne metody leczenia to procedury lecznicze, które nie są jeszcze powszechnie uznawane naukowo. Dotyczy to na przykład terapii komórkami świeżymi i suchymi, terapii tlenowej, chelatowej i autohemoterapii, terapii ozonowej, metody ajurwedyjskiej, spożywania mleka klaczy w przypadku zapalenia wątroby, terapii polem magnetycznym, terapii delfinami itp.

Wydatki na takie alternatywne metody leczenia można również odliczyć jako koszty leczenia w ramach obciążeń nadzwyczajnych - jednak pod następującym warunkiem: Należy udowodnić medyczną konieczność leczenia za pomocą zaświadczenia od lekarza urzędowego lub zaświadczenia Służby Medycznej kas chorych i uzyskać to zaświadczenie przed rozpoczęciem leczenia. Podstawą prawną jest § 33 ust. 4 EStG i § 64 ust. 1 EStDV.

(2023): Kiedy koszty alternatywnych metod leczenia podlegają odliczeniu?

Jak uwzględnia się koszty przebudowy związanej z niepełnosprawnością?

Osoby, które nagle doznały niepełnosprawności i chcą dalej mieszkać w swoim dotychczasowym otoczeniu, często muszą przeprowadzić znaczne prace adaptacyjne w mieszkaniu lub domu. Koszty przystosowania mieszkania do potrzeb osób niepełnosprawnych mogą być odliczone jako nadzwyczajne obciążenia zgodnie z § 33 EStG, przy czym urząd skarbowy uwzględnia dopuszczalne obciążenie.

Dotyczy to zarówno prac budowlanych związanych z niepełnosprawnością w istniejącym budynku, jak i przy budowie nowego domu. Zgodnie z nowym stanowiskiem Federalnego Trybunału Finansowego nie ma znaczenia, "czy dodatkowe koszty wynikające z choroby lub niepełnosprawności powstają w ramach budowy nowego domu, modernizacji starego budynku czy przebudowy już użytkowanego domu lub mieszkania" (wyrok BFH z 24.2.2011, BStBl. 2011 II s. 1012).

Dotowane są na przykład budowa rampy dla wózków inwalidzkich, stworzenie bezbarierowego wejścia do domu, urządzenie łazienki przystosowanej dla osób niepełnosprawnych, przekształcenie pokoju na parterze w sypialnię, poszerzenie drzwi dla wózków inwalidzkich itp.

Wydatki na dostosowanie mieszkania do potrzeb osób niepełnosprawnych nie są pokrywane przez ryczałt dla osób niepełnosprawnych, ponieważ obejmuje on jedynie bieżące i typowe dodatkowe wydatki osoby niepełnosprawnej. Wydatki te mogą być dodatkowo odliczone.

Zgodnie z nowym stanowiskiem Federalnego Trybunału Finansowego urząd skarbowy nie może już odmówić uznania kosztów budowy z argumentem, że uzyskują Państwo w ten sposób wartość wzajemną. Nie jest również już uzasadniony argument, że prace budowlane są korzystne nie tylko dla osób niepełnosprawnych, ale także dla osób pełnosprawnych, a zatem stanowią korzyść rynkową.

Obecnie Federalny Trybunał Finansowy niestety orzekł, że wydatki na utworzenie ścieżki przystosowanej dla wózków inwalidzkich w ogrodzie domu jednorodzinnego nie są konieczne, jeśli po drugiej stronie domu znajduje się taras, do którego można dotrzeć na wózku inwalidzkim. W związku z tym wydatki te nie mogą być odliczone jako nadzwyczajne obciążenia. Niemniej jednak koszty robocizny można odliczyć jako usługi rzemieślnicze w wysokości 20 procent (maksymalnie 1.200 Euro) od podatku (wyrok BFH z 26.10.2022, VI R 25/20, BStBl 2023 II s. 372).

(2023): Jak uwzględnia się koszty przebudowy związanej z niepełnosprawnością?

Co mogą osoby niepełnosprawne odliczyć jako koszty dojazdu?

Osoby niepełnosprawne mogą odliczyć wydatki na przejazdy prywatne w „odpowiednim zakresie” jako koszty nadzwyczajne ogólnego rodzaju zgodnie z § 33 EStG. Ta interesująca ulga podatkowa jest przyznawana dodatkowo do kwoty ryczałtowej dla osób niepełnosprawnych. Zakres ulgi podatkowej zależy jednak od rodzaju i stopnia niepełnosprawności. Wyróżnia się dwie grupy:

• Osoby z orzeczonym stopniem niepełnosprawności od 80 lub z GdB od 70 i znakiem „G”.
• Osoby ze znakiem „aG”, ze znakiem „Bl”, ze znakiem „TBl” lub ze znakiem „H”.

Na mocy „Ustawy o ryczałtach dla osób niepełnosprawnych” od 1.1.2021 r. dla wyżej wymienionych osób wprowadzono ustawową ryczałtową stawkę na koszty przejazdów związanych z niepełnosprawnością: wynosi ona dla

• pierwszej grupy: 900 Euro,
• drugiej grupy: 4.500 Euro.

Od tych kwot ryczałtowych urząd skarbowy odlicza dopuszczalne obciążenie (§ 33 ust. 2a EStG).

Do grupy 2 należą - oprócz osób ze znakami „aG”, „Bl” i „H” - również osoby ze znakiem „TBl” (głuchoniewidomi). Znak ten został wprowadzony do prawa socjalnego w 2017 r., aby podkreślić równouprawnienie ze znakiem „Bl”. Rozszerzenie ma charakter deklaratywny, ponieważ osoby ze znakiem „Bl” i/lub znakiem „TBl” zawsze otrzymują również znak „H”.

• Poza tymi ryczałtami na koszty przejazdów nie powinny być uwzględniane żadne inne koszty przejazdów związane z niepełnosprawnością ani koszty pojazdu jako koszty nadzwyczajne.
• Jeśli zostanie wykorzystana wyższa ryczałtowa stawka 4.500 Euro, nie można dodatkowo ubiegać się o ryczałt 900 Euro.
• W celu udowodnienia spełnienia warunków uprawniających do ryczałtu na koszty przejazdów związanych z niepełnosprawnością oraz ryczałtów dla osób niepełnosprawnych zgodnie z § 33b EStG mają obowiązywać jednolite przepisy. Obejmuje to również zrównanie znaku „H” z poziomami opieki 4 i 5. Nie przewiduje się również żadnych odstępstw od obecnego stanu w zakresie ograniczeń kręgu osób uprawnionych. Ma to zostać wyjaśnione poprzez uzupełnienie § 64 EStDV i bezpośrednie odniesienie do § 65 EStDV. W § 65 EStDV szczegółowo uregulowano dowody niepełnosprawności.

(2023): Co mogą osoby niepełnosprawne odliczyć jako koszty dojazdu?

Jak uwzględnia się koszty pobytu w domu opieki?

W przypadku zakwaterowania z powodu potrzeby opieki w domu opieki, domu opieki dla osób starszych lub na oddziale opieki w domu seniora lub rezydencji, wysokie koszty można na szczęście odliczyć jako koszty nadzwyczajne.

Do odliczanych wydatków należą nie tylko koszty usług medycznych i opieki, ale także koszty zakwaterowania i wyżywienia. Ponieważ wydatki na pobyt w domu opieki są ogólnie traktowane jako koszty leczenia.

Odliczane koszty należy jednak pomniejszyć o

• zasiłek pielęgnacyjny z ustawowego lub prywatnego ubezpieczenia pielęgnacyjnego.
• oszczędności wynikające z likwidacji gospodarstwa domowego. Oszczędność wynosi w 2023 roku 909 Euro miesięcznie i 30,30 Euro dziennie.
• znośne obciążenie, które zależy od stanu cywilnego i dochodów i wynosi od 1 do 7 %.

Uwaga: Jeśli starsze osoby przeprowadzają się do "zwykłego" domu seniora, koszty pobytu niestety nie podlegają odliczeniu podatkowemu. W takim przypadku koszty zakwaterowania są traktowane jako koszty utrzymania. Jeśli jednak później wystąpi potrzeba opieki, od tego momentu koszty pobytu i opieki mogą być w pełni odliczone jako koszty nadzwyczajne, przy czym urząd skarbowy uwzględnia znośne obciążenie (pismo BMF z 20.1.2003, BStBl. 2003 I s. 89).

(2023): Jak uwzględnia się koszty pobytu w domu opieki?

Jakie znaczenie ma zaświadczenie od lekarza urzędowego?

Ocena, czy wydatki służą leczeniu lub łagodzeniu choroby i są tym samym odliczane od podatku, czy też są przeznaczone na ogólną profilaktykę i utrzymanie zdrowia i w związku z tym nie mogą być odliczane od podatku, jest dla urzędników skarbowych trudna.

W każdym razie urzędnicy skarbowi nie posiadają wiedzy fachowej, aby móc obiektywnie ocenić wskazania medyczne. Dlatego w niektórych przypadkach wymagają zaświadczenia od lekarza urzędowego lub służby medycznej kas chorych, z którego jednoznacznie wynika choroba i wskazania medyczne. Zaświadczenie to musi być koniecznie uzyskane przed rozpoczęciem leczenia. Na tych dwóch przeszkodach poległo już wielu uczciwych obywateli, którzy zostali obciążeni często wysokimi kosztami leczenia.

Przypadki, w których należy uzyskać i przedłożyć urzędowi skarbowemu zaświadczenie od lekarza urzędowego lub służby medycznej kas chorych, są wyraźnie określone w ustawie (§ 64 ust. 1 nr 2 EStDV):

• kąpielisko lub kuracja; w przypadku kuracji profilaktycznej należy również poświadczyć ryzyko choroby, której zapobieżenie ma na celu kuracja, w przypadku kuracji klimatycznej należy poświadczyć medycznie wskazane miejsce kuracji i przewidywany czas trwania kuracji,
• leczenie psychoterapeutyczne,
• medycznie konieczne zakwaterowanie poza miejscem zamieszkania dziecka podatnika cierpiącego na dysleksję lub inną niepełnosprawność,
• konieczność opieki nad podatnikiem przez osobę towarzyszącą, o ile nie wynika to już z legitymacji osoby ciężko niepełnosprawnej,
• medyczne środki pomocnicze, które są uważane za ogólne przedmioty codziennego użytku,
• metody leczenia nieuznawane naukowo, takie jak np. terapie komórkami świeżymi i suchymi, terapie tlenowe, chelatowe i autologiczne.

W innych przypadkach urząd skarbowy musi uznać zgłoszone koszty i nie może żądać zaświadczenia od lekarza urzędowego. Wydatki na leczenie eurytmią leczniczą można odliczyć jako nadzwyczajne obciążenia zgodnie z § 33 EStG. Nie jest wymagane przedstawienie zaświadczenia od lekarza urzędowego, wystarczy recepta od lekarza rodzinnego. Eurytmia lecznicza nie jest metodą nieuznawaną naukowo, lecz jako część antropozofii jest uznawana w prawie o ustawowych ubezpieczeniach zdrowotnych jako szczególny kierunek terapii (wyrok BFH z 26.2.2014, VI R 27/13).

Federalny Trybunał Finansowy niedawno orzekł, że koszty liposukcji w leczeniu obrzęku lipidowego podlegają odliczeniu podatkowemu. Od 2016 roku wydatki te mogą być co do zasady uwzględniane jako nadzwyczajne obciążenie nawet bez konieczności sporządzenia przed operacją opinii lekarza urzędowego lub zaświadczenia lekarskiego służby medycznej ubezpieczenia zdrowotnego (wyrok BFH z 23.3.2023, VI R 39/20).

(2023): Jakie znaczenie ma zaświadczenie od lekarza urzędowego?

Koszty liposukcji podlegają odliczeniu od podatku?

Odsysanie tłuszczu jest ogólnie uważane za zabieg kosmetyczny. Pod względem podatkowym oznacza to, że koszty nie są uznawane za koszty leczenia w ramach nadzwyczajnych obciążeń. Jednak takie zabiegi nie zawsze są wykonywane w celach estetycznych, ale często z powodów medycznych.

Odsysanie tłuszczu (liposukcja) w leczeniu lipodemii to operacja polegająca na odsysaniu komórek tłuszczowych z określonych miejsc pod skórą za pomocą kaniul. Lipodemia to zaburzenie rozmieszczenia tkanki tłuszczowej, które występuje głównie w okolicach ud, pośladków i bioder, po wewnętrznej stronie kolan i łydek. Choroba ta jest lepiej znana jako zespół jeździecki lub nogi słupowe. Pytanie brzmi, czy liposukcja jest zawsze zabiegiem kosmetycznym (uznawanym podatkowo), czy też może być medycznie koniecznym leczeniem, którego koszty są uznawane podatkowo.

Sąd Finansowy Badenii-Wirtembergii nie uznał kosztów liposukcji w leczeniu lipodemii nóg i ramion za nadzwyczajne obciążenie, ponieważ liposukcja nie jest ogólnie uznaną naukowo metodą leczenia. Takie koszty leczenia można odliczyć tylko wtedy, gdy medyczna konieczność zostanie potwierdzona zaświadczeniem lekarskim. W tym przypadku tak nie było (FG Baden-Württemberg z 4.2.2013, 10 K 542/12).

Obecnie Federalny Sąd Finansowy odrzucił stanowisko Sądu Finansowego, że liposukcja nie jest naukowo uznaną metodą leczenia. Brakowało logicznej, racjonalnej oceny dowodów. "Jeśli Sąd Finansowy nie ma wymaganej wiedzy fachowej, aby ocenić naukowe uznanie, należy zasięgnąć opinii biegłego" (wyrok BFH z 26.6.2014, VI R 51/13).

Pytanie brzmi więc, czy liposukcja jest naukowo uznaną metodą leczenia lipodemii.

Zgodnie z opinią BFH metoda leczenia jest naukowo uznana, "jeśli jakość i skuteczność odpowiadają ogólnie uznanemu stanowi wiedzy medycznej. Przyjmuje się to, gdy zdecydowana większość odpowiednich specjalistów (lekarzy, naukowców) popiera metodę leczenia i istnieje konsensus co do celowości terapii. Z reguły wymaga to, aby można było przedstawić wiarygodne, naukowo weryfikowalne stwierdzenia dotyczące jakości i skuteczności metody. Sukces musi wynikać z naukowo poprawnie przeprowadzonych badań dotyczących liczby leczonych przypadków i skuteczności metody. Terapia musi być skuteczna w wystarczającej liczbie przypadków, aby można było ją bezpiecznie ocenić" (wyrok BFH z 26.6.2014, VI R 51/13).

Z decyzji można wywnioskować, że BFH chce uznać koszty leczenia jako nadzwyczajne obciążenia. Sąd Finansowy musi teraz dokładnie ustalić, czy liposukcja jest naukowo uznaną metodą. Problem tej metody leczenia polega na tym, że często jest mylona z czysto kosmetyczną operacją. Dlatego w podobnych przypadkach zaleca się złożenie odwołania od decyzji podatkowej i powołanie się na wyrok BFH.

(2023): Koszty liposukcji podlegają odliczeniu od podatku?

Jak odliczyć siłownię od podatku

Więcej sportu to jedno z najpopularniejszych postanowień noworocznych. Co wielu osobom może być nieznane: koszty siłowni można odliczyć od podatku jako wyjątkowe obciążenie.

Redukcja nadwagi, rzucenie palenia lub złagodzenie bólu pleców: sport pomaga w walce z wieloma złymi nawykami i dolegliwościami. Wiele osób korzysta z oferty siłowni, aby się poruszać. Osoby, które robią to z powodu choroby, mogą odliczyć składkę członkowską od podatku. Muszą być spełnione dwa warunki, informuje Vereinigte Lohnsteuerhilfe e. V. (VLH):

1. Sport łagodzi lub leczy chorobę

Koszty siłowni są odliczane od podatku, jeśli oferta jest wykorzystywana ze względów zdrowotnych: sport musi być niezbędny do złagodzenia lub wyleczenia choroby – na przykład w przypadku przepukliny dysku. Urząd skarbowy wymaga odpowiedniego zaświadczenia od właściwego lekarza urzędowego.

Aby uzyskać takie zaświadczenie, najpierw potrzebne jest zaświadczenie od lekarza rodzinnego. Po jego wystawieniu można umówić się na wizytę w odpowiednim urzędzie zdrowia z lekarzem urzędowym. Jeśli potwierdzi on diagnozę lekarza rodzinnego, zostanie wystawione zaświadczenie urzędowe.

Bardzo ważne: Zaświadczenie od lekarza urzędowego musi być dostępne przed zawarciem członkostwa w siłowni.

2. Trening jest prowadzony przez lekarza lub naturopatę

Właściwy urząd skarbowy akceptuje koszty siłowni tylko wtedy, gdy trening odbywa się „zgodnie z dokładnym indywidualnym zaleceniem i pod nadzorem lekarza, naturopaty lub innej osoby uprawnionej do wykonywania zawodu medycznego”, jak orzekli sędziowie Federalnego Trybunału Finansowego w wyroku z 14 sierpnia 1997 r. Sport musi więc odbywać się regularnie pod nadzorem wykwalifikowanej osoby.

Jeśli oba warunki są spełnione – zaświadczenie urzędowe i regularne instrukcje lekarza, naturopaty lub podobnie wykwalifikowanej osoby – składki na siłownię mogą zostać odliczone jako wyjątkowe obciążenie.

Swoją drogą: Jeśli składkę członkowską na siłownię pokrywa kasa chorych, koszty nie mogą zostać wpisane do zeznania podatkowego.

(2023): Jak odliczyć siłownię od podatku