Kto może ubiegać się o zwrot kosztów leczenia jako wydatków nadzwyczajnych?

Każdy, kto może udowodnić koszty leczenia, może je również uwzględnić w zeznaniu podatkowym. W tym celu potrzebny jest paragon, faktura, a w niektórych przypadkach zaświadczenie lekarskie. Nie ma znaczenia, czy wydatek dotyczy własnej choroby, choroby małżonka czy dziecka, na które przysługuje zasiłek rodzinny. Liczy się data zapłaty rachunku, a nie data jego wymagalności.

(2022): Kto może ubiegać się o zwrot kosztów leczenia jako wydatków nadzwyczajnych?

Co mogę odliczyć jako koszty leczenia?

Jako koszty leczenia możesz odliczyć wszystkie wydatki poniesione w związku z chorobą. Możesz je wpisać w swojej deklaracji podatkowej jako wydatki nadzwyczajne w nieograniczonej wysokości.

Urząd skarbowy automatycznie odejmuje znośne obciążenie własne, które zależy od Twojego dochodu, stanu cywilnego i liczby dzieci. To obciążenie wynosi od jednego do siedmiu procent Twojego rocznego dochodu i jest uwzględniane przy wszystkich ogólnych wydatkach nadzwyczajnych, do których należą również koszty leczenia.

Do wydatków, które możesz zgłosić jako koszty leczenia, należą:

• leczenie lekarskie
• sanatoria, fizjoterapia itp.
• usługi opiekuńcze
• terapeuci medycyny naturalnej lub homeopaci
• leki
• dopłaty w aptece
• środki medyczne
• pobyt w szpitalu
• dojazdy do lekarza, szpitala, na fizjoterapię itp.

Koszty dojazdu: Jeśli dojeżdżasz do lekarza transportem publicznym, możesz odliczyć rzeczywiste koszty, więc zachowaj bilety (bilet, bilet kolejowy). Jeśli jednak jeździsz samochodem, możesz odliczyć ryczałt w wysokości 0,30 Euro za kilometr.

Możesz również zgłosić koszty protezy dentystycznej lub kuracji. Nie dotyczy to jednak wydatków na wizyty u chorych lub działania zapobiegawcze, takie jak dieta czy masaż pleców dla relaksu.

Odwrotnie, musisz również odliczyć zwroty lub dopłaty od kasy chorych, ubezpieczenia emerytalnego lub wypadkowego od swoich wydatków, zanim wpiszesz je w deklaracji podatkowej. Nie musisz jednak uwzględniać płatności z ubezpieczenia na wypadek choroby.

(2022): Co mogę odliczyć jako koszty leczenia?

Jak muszę udokumentować koszty leczenia?

Musisz udokumentować wydatki na leki, środki lecznicze i inne koszty leczenia za pomocą dowodów. Ponadto urząd skarbowy wymaga, abyś mógł udowodnić, że przyjmowanie leków lub leczenie było medycznie konieczne. W tym celu zazwyczaj potrzebujesz zlecenia lekarskiego. W przypadku choroby przewlekłej zazwyczaj wystarczy jednorazowe przedstawienie zaświadczenia. Jeśli okulista przepisał Ci okulary, wystarczy potwierdzenie od optyka, aby uzasadnić konieczność wydatków na kolejne okulary.

W niektórych przypadkach konieczność medyczna musi być potwierdzona zaświadczeniem od lekarza urzędowego lub zaświadczeniem z Medycznej Służby Ubezpieczeń Zdrowotnych. Ważne jest, aby uzyskać to potwierdzenie przed rozpoczęciem leczenia lub przed zakupem środka leczniczego. Ten rygorystyczny dowód jest wymagany w następujących przypadkach:

• kąpiele lecznicze lub kuracje; w przypadku kuracji profilaktycznej należy również potwierdzić ryzyko choroby, której kuracja ma zapobiec, w przypadku kuracji klimatycznej należy potwierdzić medycznie wskazane miejsce kuracji i przewidywany czas trwania kuracji,
• leczenie psychoterapeutyczne,
• medycznie konieczne zakwaterowanie poza domem dziecka podatnika cierpiącego na dysleksję lub inne niepełnosprawności,
• konieczność opieki nad podatnikiem przez osobę towarzyszącą, o ile nie wynika to już z legitymacji osoby niepełnosprawnej,
• środki medyczne, które są uważane za ogólne przedmioty codziennego użytku,
• metody leczenia nieuznawane naukowo, takie jak terapie komórkami świeżymi i suchymi, terapie tlenowe, chelatowe i autologiczne.

(2022): Jak muszę udokumentować koszty leczenia?

Kann ich auch nicht-verschreibungspflichtige Medikamente steuerlich geltend machen?

Aufwendungen für Arzneimittel sind als außergewöhnliche Belastungen absetzbar, wenn sie vom Arzt oder Heilpraktiker verordnet wurden.

Viele der nicht rezeptpflichtigen Arzneimittel stehen auf der sog. Negativliste, die der Arzt nicht zu Lasten der Krankenkasse verordnen darf (Bagatellarzneien). Gerade solche Medikamente werden häufig auch bei Selbstmedikation ohne Rezept auf eigene Rechnung erworben, doch oftmals verweigert das Finanzamt dann die steuerliche Anerkennung.

Aber auch nicht verschreibungspflichtige Medikamente und Heilmittel können als außergewöhnliche Belastungen absetzbar sein, wenn der Erwerb medizinisch angezeigt ist. Dies ist der Fall, wenn der Arzt Medikamente auf Privatrezept verschreibt.

(2022): Kann ich auch nicht-verschreibungspflichtige Medikamente steuerlich geltend machen?

Wann sind Kosten für alternative Heilmethoden absetzbar?

Alternative Heilmethoden sind Behandlungsverfahren, die wissenschaftlich (noch) nicht allgemein anerkannt sind. Dies gilt beispielsweise für Frisch- und Trockenzellenbehandlung, Sauerstoff-, Chelat- und Eigenbluttherapie, Ozontherapie, Ayurveda-Methode, Einnahme von Stutenmilch bei einer Hepatitiserkrankung, Magnetfeldtherapie, Delphintherapie usw.

Aufwendungen für solche alternativen Heilmethoden können Sie ebenfalls als Krankheitskosten im Rahmen der außergewöhnlichen Belastungen absetzen - allerdings unter folgender Bedingung: Sie müssen die medizinische Notwendigkeit der Behandlung durch ein amtsärztliches Attest oder eine Bescheinigung des Medizinischen Dienstes der Krankenkassen nachweisen und dieses Attest vor Beginn der Behandlung einholen. Die Rechtsgrundlage dafür ist § 33 Abs. 4 EStG und § 64 Abs. 1 EStDV.

(2022): Wann sind Kosten für alternative Heilmethoden absetzbar?

Jak uwzględnia się koszty przebudowy związanej z niepełnosprawnością?

Osoby, które nagle doznały niepełnosprawności i chcą dalej mieszkać w swoim dotychczasowym otoczeniu, często muszą przeprowadzić znaczne prace adaptacyjne w mieszkaniu lub domu. Koszty przystosowania mieszkania do potrzeb osób niepełnosprawnych mogą być odliczone jako nadzwyczajne obciążenia zgodnie z § 33 EStG, przy czym urząd skarbowy uwzględnia dopuszczalne obciążenie.

Dotyczy to zarówno prac budowlanych związanych z niepełnosprawnością w istniejącym budynku, jak i przy budowie nowego domu. Zgodnie z nowym stanowiskiem Federalnego Trybunału Finansowego nie ma znaczenia, "czy dodatkowe koszty wynikające z choroby lub niepełnosprawności powstają w ramach budowy nowego budynku, modernizacji starego budynku, przebudowy już użytkowanego domu lub mieszkania wynajmowanego" (wyrok BFH z 24.2.2011, BStBl. 2011 II s. 1012).

Dotowane są na przykład budowa rampy dla wózków inwalidzkich, stworzenie bezbarierowego wejścia do domu, urządzenie łazienki przystosowanej dla osób niepełnosprawnych, przekształcenie pomieszczenia na parterze w sypialnię, poszerzenie drzwi dla wózków inwalidzkich itp.

Wydatki na dostosowanie mieszkania do potrzeb osób niepełnosprawnych nie są pokrywane przez ryczałt dla osób niepełnosprawnych, ponieważ obejmuje on jedynie bieżące i typowe dodatkowe wydatki osoby niepełnosprawnej. Wydatki te mogą być dodatkowo odliczone.

Zgodnie z nowym stanowiskiem Federalnego Trybunału Finansowego urząd skarbowy nie może już odmówić uznania kosztów budowy z argumentem, że uzyskują Państwo w ten sposób wartość wzajemną. Nie jest również już uzasadniony argument, że prace budowlane są korzystne nie tylko dla osób niepełnosprawnych, ale także dla osób pełnosprawnych, a zatem stanowią korzyść rynkową.

Obecnie Sąd Finansowy w Münster niestety orzekł, że wydatki na utworzenie ścieżki przystosowanej dla wózków inwalidzkich w ogrodzie domu jednorodzinnego nie są konieczne, jeśli po drugiej stronie domu znajduje się taras dostępny dla wózka inwalidzkiego. W związku z tym wydatki nie mogą być odliczone jako nadzwyczajne obciążenia. Niemniej jednak koszty robocizny można odliczyć jako usługi rzemieślnicze w wysokości 20 procent (maksymalnie 1.200 Euro) od podatku (wyrok z 15.1.2020, 7 K 2740/18 E).

(2022): Jak uwzględnia się koszty przebudowy związanej z niepełnosprawnością?

Co mogą osoby niepełnosprawne odliczyć jako koszty dojazdu?

Osoby niepełnosprawne mogą odliczyć wydatki na przejazdy prywatne w „odpowiednim zakresie” jako koszty nadzwyczajne ogólnego rodzaju zgodnie z § 33 EStG. Ta interesująca ulga podatkowa jest przyznawana dodatkowo do ulgi podatkowej dla osób niepełnosprawnych. Zakres ulgi podatkowej zależy jednak od rodzaju i stopnia niepełnosprawności. Wyróżnia się dwie grupy:

• Osoby z stopniem niepełnosprawności od 80 lub z stopniem niepełnosprawności od 70 i oznaczeniem „G”.
• Osoby z oznaczeniem „aG”, z oznaczeniem „Bl”, z oznaczeniem „TBl” lub z oznaczeniem „H”.

Dzięki „ustawie o ulgach podatkowych dla osób niepełnosprawnych” od 1.1.2021 r. dla wyżej wymienionych osób wprowadzono ustawową ryczałtową stawkę na koszty przejazdów związanych z niepełnosprawnością: Wynosi ona dla

• pierwszej grupy: 900 Euro,
• drugiej grupy: 4.500 Euro.

Od tych kwot ryczałtowych urząd skarbowy odlicza dopuszczalne obciążenie (§ 33 ust. 2a EStG).

Do grupy 2 należą - oprócz osób z oznaczeniami „aG”, „Bl” i „H” - również osoby z oznaczeniem „TBl” (głuchoniewidomi). To oznaczenie zostało wprowadzone w 2017 r. w prawie socjalnym, aby podkreślić równouprawnienie z oznaczeniem „Bl”. Rozszerzenie ma charakter deklaratywny, ponieważ osoby z oznaczeniem „Bl” i/lub oznaczeniem „TBl” zawsze otrzymują również oznaczenie „H”.

• Poza tymi ryczałtami na koszty przejazdów nie powinny być uwzględniane żadne inne koszty przejazdów związanych z niepełnosprawnością ani koszty pojazdu jako koszty nadzwyczajne.
• Jeśli zostanie wykorzystana wyższa ryczałtowa stawka 4.500 Euro, nie można dodatkowo ubiegać się o ryczałtową stawkę 900 Euro.
• W celu udowodnienia spełnienia warunków uprawniających do ryczałtu na koszty przejazdów związanych z niepełnosprawnością oraz ulg podatkowych dla osób niepełnosprawnych zgodnie z § 33b EStG mają obowiązywać jednolite przepisy. Obejmuje to również zrównanie oznaczenia „H” z stopniami opieki 4 i 5. Nie przewiduje się również żadnych odstępstw od status quo w zakresie ograniczeń kręgu osób uprawnionych. Ma to zostać wyjaśnione poprzez uzupełnienie § 64 EStDV i bezpośrednie odniesienie do § 65 EStDV. W § 65 EStDV szczegółowo uregulowano dowody niepełnosprawności.

(2022): Co mogą osoby niepełnosprawne odliczyć jako koszty dojazdu?

Jak uwzględnia się koszty pobytu w domu opieki?

W przypadku zakwaterowania z powodu potrzeby opieki w domu opieki, domu opieki dla osób starszych lub na oddziale opieki w domu seniora lub rezydencji, wysokie koszty można na szczęście odliczyć jako koszty nadzwyczajne.

Do odliczanych wydatków należą nie tylko koszty usług medycznych i opieki, ale także koszty zakwaterowania i wyżywienia. Ponieważ wydatki na pobyt w domu opieki są w całości kosztami leczenia.

Odliczane koszty należy jednak pomniejszyć o

• zasiłek pielęgnacyjny z ustawowego lub prywatnego ubezpieczenia pielęgnacyjnego.
• oszczędności w gospodarstwie domowym, jeśli gospodarstwo domowe zostanie zlikwidowane. Oszczędności w gospodarstwie domowym wynoszą w 2022 roku 832 Euro miesięcznie i 27,73 Euro dziennie.
• znośne obciążenie, które zależy od stanu cywilnego i dochodów i wynosi od 1 do 7%.

Jeśli starsze osoby przeprowadzają się do "zwykłego" domu seniora, koszty pobytu niestety nie podlegają odliczeniu podatkowemu. W takim przypadku koszty zakwaterowania są traktowane jako koszty utrzymania. Jeśli jednak później wystąpi potrzeba opieki, od tego momentu koszty pobytu i opieki mogą być w pełni odliczone jako koszty nadzwyczajne, przy czym urząd skarbowy uwzględnia znośne obciążenie (pismo BMF z 20.1.2003, BStBl. 2003 I s. 89).

(2022): Jak uwzględnia się koszty pobytu w domu opieki?

Welche Bedeutung hat das amtsärztliche Attest?

Die Beurteilung ist für Finanzbeamte schwierig, ob Aufwendungen der Heilung oder Linderung einer Krankheit dienen und damit steuerlich absetzbar sind oder ob sie zur allgemeinen Vorbeugung und Erhaltung der Gesundheit getätigt werden und folglich nicht steuermindernd abgesetzt werden dürfen.

Jedenfalls besitzen die Finanzbeamten nicht die Sachkunde, um die medizinische Indikation objektiv beurteilen zu können. Deshalb verlangen sie in bestimmten Fällen ein Attest des Amtsarztes oder des Medizinischen Dienstes der Krankenkassen, aus dem sich die Krankheit und die medizinische Indikation zweifelsfrei erkennen lassen. Und dieses Attest muss unbedingt vor Beginn der Behandlung eingeholt werden. An diesen beiden Hürden sind schon unzählige rechtschaffene Bürger gescheitert und blieben auf ihren oftmals hohen Krankheitskosten sitzen.

Die Fälle, in denen ein Attest des Amtsarztes oder des Medizinischen Dienstes der Krankenkassen eingeholt und dem Finanzamt vorgelegt werden muss, sind explizit im Gesetz benannt (§ 64 Abs. 1 Nr. 2 EStDV):

• Bade- oder Heilkur; bei einer Vorsorgekur ist auch die Gefahr einer durch die Kur abzuwendenden Krankheit, bei einer Klimakur der medizinisch angezeigte Kurort und die voraussichtliche Kurdauer zu bescheinigen,
• psychotherapeutische Behandlung,
• medizinisch erforderliche auswärtige Unterbringung eines an Legasthenie oder einer anderen Behinderung leidenden Kindes des Steuerpflichtigen,
• Notwendigkeit der Betreuung des Steuerpflichtigen durch eine Begleitperson, sofern sich diese nicht bereits aus dem Schwerbehindertenausweis ergibt,
• medizinische Hilfsmittel, die als allgemeine Gebrauchsgegenstände des täglichen Lebens anzusehen sind,
• wissenschaftlich nicht anerkannte Behandlungsmethoden, wie z. B. Frisch- und Trockenzellenbehandlungen, Sauerstoff-, Chelat- und Eigenbluttherapie.

In anderen Fällen muss das Finanzamt die eingereichten Kosten anerkennen und darf kein amtsärztliches Attest verlangen. So sind Aufwendungen für heileurythmische Behandlungen als außergewöhnliche Belastungen gemäß § 33 EStG absetzbar. Hierzu ist nicht erforderlich, dass ein amtsärztliches Attest vorgelegt wird, es genügt eine Verordnung des Hausarztes. Denn die Heileurythmie ist keine wissenschaftlich nicht anerkannte Methode, sondern als Teil der Anthroposophie im Recht der gesetzlichen Krankenversicherungen als besondere Therapierichtung anerkannt (BFH-Urteil vom 26.2.2014, VI R 27/13).

(2022): Welche Bedeutung hat das amtsärztliche Attest?

Koszty liposukcji podlegają odliczeniu od podatku?

Odsysanie tłuszczu jest ogólnie uważane za zabieg kosmetyczny. Pod względem podatkowym oznacza to, że koszty nie są uznawane za koszty leczenia w ramach nadzwyczajnych obciążeń. Jednak takie zabiegi nie zawsze są wykonywane w celach estetycznych, ale często również z powodów medycznych.

Odsysanie tłuszczu (liposukcja) w leczeniu obrzęku lipidowego to operacja polegająca na odsysaniu komórek tłuszczowych z określonych miejsc pod skórą za pomocą kaniul. Obrzęk lipidowy to zaburzenie rozmieszczenia tłuszczu, które występuje głównie w okolicach ud, pośladków i bioder, po wewnętrznej stronie kolan i łydek. Choroba ta jest lepiej znana jako zjawisko bryczesów lub nogi kolumnowe. Pytanie brzmi, czy liposukcja jest zawsze zabiegiem kosmetycznym (uznawanym podatkowo), czy też może być również medycznie koniecznym leczeniem, którego koszty są uznawane podatkowo.

Sąd Finansowy Badenii-Wirtembergii nie uznał kosztów liposukcji w leczeniu obrzęku lipidowego nóg i ramion za nadzwyczajne obciążenie, ponieważ liposukcja jest metodą leczenia naukowo nieuznaną. Takie koszty leczenia można odliczyć tylko wtedy, gdy medyczna konieczność zostanie potwierdzona zaświadczeniem lekarskim. W tym przypadku tak nie było (FG Baden-Württemberg z 4.2.2013, 10 K 542/12).

Obecnie Federalny Sąd Finansowy odrzucił stanowisko Sądu Finansowego, że liposukcja nie jest naukowo uznaną metodą leczenia. Brakowało logicznej, racjonalnej oceny dowodów. "Jeśli Sąd Finansowy nie ma wymaganej wiedzy fachowej, aby ocenić naukowe uznanie, należy zasięgnąć opinii biegłego" (wyrok BFH z 26.6.2014, VI R 51/13).

Pytanie brzmi więc, czy liposukcja jest naukowo uznaną metodą leczenia obrzęku lipidowego.

Zgodnie z opinią BFH metoda leczenia jest naukowo uznana, "jeśli jakość i skuteczność odpowiadają ogólnie uznanemu stanowi wiedzy medycznej. Przyjmuje się to, gdy zdecydowana większość odpowiednich specjalistów (lekarzy, naukowców) popiera metodę leczenia i istnieje konsensus co do celowości terapii. Z reguły wymaga to, aby można było przedstawić wiarygodne, naukowo weryfikowalne stwierdzenia dotyczące jakości i skuteczności metody. Sukces musi wynikać z naukowo poprawnie przeprowadzonych badań dotyczących liczby leczonych przypadków i skuteczności metody. Terapia musi być skuteczna w wystarczającej liczbie przypadków, aby można było ją bezpiecznie ocenić" (wyrok BFH z 26.6.2014, VI R 51/13).

Z decyzji można wywnioskować, że BFH chce uznać koszty leczenia jako nadzwyczajne obciążenia. W tym celu Sąd Finansowy musi teraz dokładnie ustalić, czy liposukcja jest naukowo uznaną metodą. Problem z tą metodą leczenia polega na tym, że często jest mylona z czysto kosmetyczną operacją. Dlatego w podobnych przypadkach zaleca się złożenie odwołania od decyzji podatkowej i powołanie się na wyrok BFH.

(2022): Koszty liposukcji podlegają odliczeniu od podatku?

Jak odliczyć siłownię od podatku

Więcej sportu to prawdopodobnie jedno z najpopularniejszych postanowień noworocznych. Co wielu osobom może być nieznane: koszty siłowni można odliczyć od podatku jako wyjątkowe obciążenie.

Redukcja nadwagi, rzucenie palenia lub złagodzenie bólu pleców: sport pomaga w walce z wieloma złymi nawykami i dolegliwościami. Wiele osób korzysta z oferty siłowni, aby się poruszać. Osoby, które robią to z powodu choroby, mogą odliczyć składkę członkowską od podatku. Dwa warunki muszą być spełnione, jak informuje Vereinigte Lohnsteuerhilfe e. V. (VLH):

1. Sport łagodzi lub leczy chorobę

Koszty siłowni można odliczyć od podatku, jeśli oferta jest wykorzystywana ze względów zdrowotnych: sport musi być niezbędny do złagodzenia lub wyleczenia choroby – na przykład w przypadku przepukliny dysku. Urząd skarbowy wymaga odpowiedniego zaświadczenia od właściwego lekarza urzędowego.

Aby uzyskać takie zaświadczenie, najpierw potrzebne jest zaświadczenie od lekarza rodzinnego. Po jego wystawieniu można umówić się na wizytę w odpowiednim urzędzie zdrowia z lekarzem urzędowym. Jeśli potwierdzi on diagnozę lekarza rodzinnego, zostanie wystawione zaświadczenie urzędowe.

Bardzo ważne: Zaświadczenie urzędowe musi być dostępne przed zawarciem członkostwa w siłowni.

2. Trening jest prowadzony przez lekarza lub naturopatę

Właściwy urząd skarbowy akceptuje koszty siłowni tylko wtedy, gdy trening odbywa się „zgodnie z dokładnym indywidualnym zaleceniem i pod nadzorem lekarza, naturopaty lub innej osoby uprawnionej do wykonywania zawodu medycznego”, jak orzekli sędziowie Federalnego Trybunału Finansowego w wyroku z 14 sierpnia 1997 r. Sport musi więc odbywać się regularnie pod nadzorem wykwalifikowanej osoby.

Jeśli oba warunki są spełnione – zaświadczenie urzędowe i regularne instrukcje lekarza, naturopaty lub podobnie wykwalifikowanej osoby – składki na siłownię można odliczyć jako wyjątkowe obciążenie.

Przy okazji: Jeśli składkę członkowską na siłownię pokrywa kasa chorych, koszty nie mogą być wpisane w zeznaniu podatkowym.

(2022): Jak odliczyć siłownię od podatku