Urząd skarbowy nie stawia surowych wymagań dotyczących drugiego miejsca zamieszkania pracownika w miejscu pracy. Może to być mieszkanie, pokój hotelowy lub umeblowany pokój. Częstotliwość użytkowania nie ma znaczenia, zakwaterowanie musi być jedynie dostępne. Drugi dom nie może jednak stać się nowym centrum życia. W przeciwnym razie ulga podatkowa przestaje obowiązywać. Jeśli te warunki są spełnione, można odliczyć różne koszty uzyskania przychodu w związku z podwójnym gospodarstwem domowym.
Dotyczy to już poszukiwania mieszkania. Wydatki związane z poszukiwaniem mieszkania, takie jak koszty podróży na oględziny mieszkania, opłaty telefoniczne lub pocztowe, można odliczyć jako koszty uzyskania przychodu. Urząd skarbowy uznaje również koszty przeprowadzki. Obejmują one między innymi koszty transportu dla firmy przeprowadzkowej lub wynajętego samochodu oraz koszty podróży w dniu przeprowadzki.
W pierwszych trzech miesiącach podwójnego gospodarstwa domowego można nawet rozliczyć ryczałty na wyżywienie. Wysokość ryczałtów zależy od czasu nieobecności w głównym miejscu zamieszkania. Wynoszą one przy nieobecności
Jako koszty uzyskania przychodu można również odliczyć koszty zakwaterowania lub koszty drugiego miejsca zamieszkania. Uznawane są zawsze tylko udokumentowane koszty, nie ryczałty.
Obecnie Federalny Trybunał Finansowy orzekł przeciwko fiskusowi, że koszty niezbędnego wyposażenia drugiego miejsca zamieszkania w ramach podwójnego gospodarstwa domowego z powodów zawodowych nie należą do kosztów zakwaterowania, których odliczenie jest ograniczone do 1.000 Euro miesięcznie. Koszty wyposażenia i artykułów gospodarstwa domowego - o ile są niezbędne - można w pełni odliczyć jako inne niezbędne dodatkowe wydatki z tytułu podwójnego gospodarstwa domowego zgodnie z § 9 ust. 1 zdanie 3 nr 5 EStG (wyrok BFH z 4.4.2019, VI R 18/17).
- Zdaniem BFH wydatki na wyposażenie i artykuły gospodarstwa domowego nie są objęte maksymalną kwotą, ponieważ są ponoszone tylko na ich użytkowanie, a nie na użytkowanie zakwaterowania. Użytkowanie artykułów wyposażenia nie jest tożsame z użytkowaniem samego zakwaterowania. Celem ustawodawcy było ograniczenie kosztów zakwaterowania do 1.000 Euro miesięcznie, a nie innych niezbędnych wydatków.
- Maksymalna kwota odliczenia w wysokości 1.000 Euro miesięcznie obejmuje zgodnie z uzasadnieniem ustawy "wszystkie koszty związane z zakwaterowaniem lub mieszkaniem, np. czynsz wraz z kosztami eksploatacyjnymi, opłaty za wynajem lub dzierżawę miejsc parkingowych, również w garażach podziemnych, wydatki na specjalne użytkowanie (np. ogród itp.), ponoszone przez pracownika". Ustalona kwota 1.000 Euro opiera się "na średniej wielkości mieszkania o powierzchni ok. 60 m², której lokalizacja i wyposażenie były wcześniej zawsze brane pod uwagę przez orzecznictwo".
Wskazówka: Jeśli drugie miejsce zamieszkania jest własnością pracownika, rzeczywiste wydatki, np. amortyzacja, odsetki od zadłużenia, koszty eksploatacyjne, koszty napraw, można odliczyć jako koszty uzyskania przychodu do maksymalnej kwoty 1.000 Euro miesięcznie. Również w tym przypadku koszty niezbędnych artykułów wyposażenia i gospodarstwa domowego można odliczyć dodatkowo do maksymalnej kwoty (pismo BMF z 24.10.2014, BStBl. 2014 I s. 1412, pkt 103).
Wskazówka: W przypadku korzystania z mieszkania umeblowanego lub częściowo umeblowanego zazwyczaj trzeba płacić wyższy czynsz. Jeśli umowa najmu nie zawiera podziału czynszu na użytkowanie mieszkania i użytkowanie mebli - co zazwyczaj ma miejsce - zapłacony czynsz można podzielić w drodze oszacowania zgodnie z § 162 AO. Użytkowanie mieszkania można wtedy odliczyć do 1.000 Euro miesięcznie, a użytkowanie mebli powyżej tej kwoty (wyrok BFH z 4.4.2019, VI R 18/17).
Wskazówka: Obecnie Sąd Finansowy Kraju Saary orzekł, że również koszty wynajętego miejsca parkingowego lub garażu nie należą do kosztów zakwaterowania i dlatego nie podlegają limitowi 1.000 Euro. Można je zatem odliczyć, nawet jeśli czynsz za mieszkanie jest już tak wysoki, że przekracza limit (orzeczenie z 20.5.2020, 2 K 1251/17).
Obecnie administracja finansowa ogłosiła korzystne zasady uproszczenia: Jeśli koszty zakupu wyposażenia i wyposażenia drugiego miejsca zamieszkania - bez środków pracy - nie przekraczają łącznie 5.000 Euro, w tym podatek VAT, można z uproszczenia założyć, że koszty te są uznawane za "niezbędne" lub "nieprzesadzone" i bez dalszej kontroli uznawane jako koszty uzyskania przychodu (pismo BMF z 25.11.2020, BStBl 2020 I s. 1228, pkt 108).
Wskazówka: Obecnie Sąd Finansowy w Monachium orzekł przeciwko fiskusowi, że wydatki na podatek od drugiego miejsca zamieszkania nie należą do kosztów zakwaterowania, które można uznać za koszty uzyskania przychodu do maksymalnie 1.000 Euro miesięcznie. Podatek od drugiego miejsca zamieszkania można raczej uznać dodatkowo jako "inne wydatki" w ramach podwójnego gospodarstwa domowego (FG Monachium z 26.11.2021, 8 K 2143/21).
(2022): Co mogę odliczyć w przypadku drugiego gospodarstwa domowego?
