Co powinienem wiedzieć o nowej granicy 48 miesięcy?
Co należy wziąć pod uwagę w przypadku 48-miesięcznego limitu przy pracy w delegacji?
W przypadku pracy w delegacji koszty podróży, noclegów i dodatkowe koszty podróży oraz diety mogą być odliczone jako koszty uzyskania przychodu. Od 2014 roku kluczową rolę odgrywa 48-miesięczny limit.
1. 48-miesięczny limit w przypadku pierwszego miejsca pracy
„Pierwsze miejsce pracy“ to stałe miejsce pracy, do którego pracownik jest przypisany na stałe. Stałe przypisanie zakłada się, gdy pracownik:
- jest przypisany na czas nieokreślony („do odwołania“),
- na cały okres zatrudnienia lub
- na okres dłuższy niż 48 miesięcy
Wskazówka: W przypadku tymczasowego przypisania do 48 miesięcy nie ma pierwszego miejsca pracy. W związku z tym koszty podróży według stawek dziennych oraz koszty wyżywienia i noclegów mogą być rozliczane jako koszty uzyskania przychodu lub zwracane bez podatku.
2. 48-miesięczny limit w przypadku pracy w zakładzie klienta
Zgodnie z nowymi przepisami pierwsze miejsce pracy może znajdować się również w zakładzie klienta, np. w przypadku długoterminowych projektów lub pracy tymczasowej. Takie przypisanie ma miejsce, gdy pracownik:
- od początku jest przypisany na okres dłuższy niż 48 miesięcy lub
- na cały okres zatrudnienia
3. 48-miesięczny limit w przypadku kosztów noclegu
Od 2014 roku koszty noclegu przy pracy w delegacji można odliczyć w pełnej wysokości tylko przez 48 miesięcy. Od 49. miesiąca są one ograniczone do 1.000 Euro miesięcznie – jednak tylko w przypadku pracy w kraju.
Wskazówka: Przerwa w pracy trwająca co najmniej sześć miesięcy resetuje 48-miesięczny okres.
Ważne orzecznictwo
Sąd Finansowy w Münster orzekł, że wielokrotne przypisania na czas określony, każde krótsze niż 48 miesięcy, nie stanowią pierwszego miejsca pracy, nawet jeśli całkowity okres pracy przekracza cztery lata (Sąd Finansowy w Münster z 25.3.2019, 1 K 447/16).
Szczególne warunki dla pracowników tymczasowych
Pracownicy tymczasowi są zatrudnieni przez pracodawcę, a nie przez klienta. Mogą mieć pierwsze miejsce pracy tylko wtedy, gdy:
- są zatrudnieni na czas nieokreślony,
- na czas trwania umowy o pracę lub
- dłużej niż 48 miesięcy
Podróże do pierwszego miejsca pracy można rozliczyć tylko według stawki za dojazd. Koszty wyżywienia i dodatkowe koszty podróży nie są uwzględniane. W przypadku krótszych okresów można rozliczać według zasad dotyczących kosztów podróży.
Sąd Finansowy w Dolnej Saksonii orzekł, że koszty podróży również w przypadku zatrudnienia na czas określony można rozliczyć tylko według stawki za dojazd (wyrok z 28.5.2020, 1 K 382/16). Jednak BFH uchylił to orzeczenie (wyrok BFH z 12.5.2022, VI R 32/20). Decydujące jest stosunek pracy między pracownikiem tymczasowym a pracodawcą. Wielokrotne zatrudnienia na czas określony nie stanowią stałego przypisania.
Nowelizacje wynikające z ustawy o pracy tymczasowej (AÜG)
Od 1.4.2017 pracownik tymczasowy może być zatrudniony u tego samego klienta maksymalnie przez 18 miesięcy (§ 1 ust. 1b AÜG). Pojawia się pytanie, czy ta regulacja ma wpływ na ocenę pierwszego miejsca pracy pod względem podatkowym. BFH rozstrzygnie tę kwestię w postępowaniu VI R 22/23.
Osoby zainteresowane powinny złożyć odwołanie od negatywnych decyzji podatkowych i wnioskować o zawieszenie postępowania.
